سلامی دوباره
نواها.....
گذر زمان عوارضی دارد،یکیش تغییر نواها وآهنگ هاست.امروزه خودروی ما ندای باز بودن درب خود را می دهد،گوشی هایمان نواهای گوش نواز وبعضا گوش خراشی دارند،داخل آسانسور نواهای گوناگونی می شنویم و.......
امروز یادآوری کنیم از صاحبان نواهای قدیمی ده:
یادکنیم از صدای خورخور کوره وتق تق سندان مرحوم اس عباس که داسه درست می کرد و دَم بیل زمینکن می کشید،چه صحنه ای بود وقتی بلانسبت الاغی را نعل می کرد.
یادی کنیم ازخدابیامرز اسماعیل پورشفیعی(اسمال کاظم) که اواخر عمر ربانیت پیشه کرده بود وعارفی، شده بود اذان گوی ده بابلندگوی دستی قوه ای اش.او که هیچ وقت سر موعد اذان نمی گفت ،گویی خودش افق اختصاصی داشت!!
یادی کنم از نوای «خرده خرازیههه...»مشهدی مصطفی (تقی شهری) (که شنیده ام کهولت سن دارد وبیمار است) که گویی چهارچرخ چوبی اش با تایر های گوشتی وبی تیوبش قیچ قیچ کنان همنوا با مشهدی در کوچه های ده می خواند.روز خوش ما بود آمدن مشهدی به کوچه مان برای خرید،اما چه حرصی می خورد مرحوم مادرمان که چگونه پنج شش تا بچه قدونیم قد را از آن گاری چوبی جداکند با کمترین دلخوری وهزینه!!!
یادش به خیر صورت کشی های درویش مسلک های ابرقویی که زنها را زیر سباط کنار حسینیه می کشاندند وبا یک تصویر، صدجور روضه ومصیبت به مردم قالب می کردند.
یاد کنم از نوای گرم اذان مندآقای شمس که هنوز در ده جاریست،هرچند نوجوان که بودیم خداخدا می کردیم ماه رمضانها اذان صبح وشب را او نگوید که صبح مانع خواب فوری می شد وافطار مانع افطار زود.
یادکنم از حاج رضای حیدری نصرت آبادی که ماه رمضان ها«یاعلی ویاعظیم ...» میخواند ،بماند سوختن دم به دم بوق بلندگوها که تحمل صدایش رانداشتند..
یاد همگی اشان به خیر ...
دلشاد باشید و مسرور
پی نوشت:بسیار عالی. یادشان گرامی.
محمد:مطلب جالبي بود موفق باشيد
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: معرفی اسفندآبادی ها ، متفرقه ، ،
برچسب‌ها: